رحمت ز رحمان می‌رسد.

فصلِ بهار و خرمی، عیشِ دل و جان می‌رسد شادی دل، آرامِ جان، فیضِ فراوان می‌رسد آید نسیمی مشک‌بو، گل می‌دهد بر طرفِ جو بنگر ببین آثارِ هو، خوشنودیِ جان می‌رسد غم رَخت بربست از جهان برخیز و شادی کن عیان سازی بزن، شعری بخوان، رحمت ز رحمان می‌رسد خُرم بود باغ و چمن از عطرِ یاس و یاسمن شد با لطافت نسترن الطافِ سبحان می‌رسد از یُمنِ ماهِ فرودین باشد زمردگون زمین رو دشت و صحرا را ببین، هجران به پایان می‌رسد شادی صابر آن زمان آید نگارِ مهربان آرام گیرد در جهان می‌رسد ,شادی ,رحمان می‌رسد ,می‌رسد شادی منبع